Transseksuelen voetballen tegen taboe in sportwereld

08 apr 2012 | 15:03

Foto: RTVNH/Maarten Edelenbosch

HAARLEM Op het veld van de Koninklijke HFC vond zondag een speciale voetbalwedstrijd plaats. Twee teams van transseksuelen - ex-mannen en ex-vrouwen - speelden tegen elkaar om een discussie los te maken over positie van seksuele minderheden in de sport.

Vooral in de mannen voetbalwereld rust nog een stevig taboe op homoseksualiteit om over transseksualiteit nog maar niet te spreken. En omdat Haarlem komend jaar gastheer is van Roze Zaterdag, organiseerde Stichting Haarlem Roze Stad de Battle of the Genders tussen transgenders. De Koninklijke HFC trad op als gastheer.

Ze zeggen altijd dat mannen beter in voetbal zijn dan vrouwen. Maar hoe zit dat bij transmannen en transvrouwen? Zijn de transmannen automatisch beter in voetbal omdat ze mannen zijn? En wie weet beter wat buitenspel is, de transmannen of de transvrouwen?

Veel verschil was er zondag niet merken bij de wedstrijd. De transgendermannen kwamen nog wel op een 1-0 voorsprong, maar de wedstrijd eindigde in een 1-1 gelijkspel.

De Battle of the Genders is een idee van Merel Moistra. Merel is zelf ook transgender. In 2008 besloot ze voortaan als vrouw door het leven te gaan. Vorig jaar veranderde ze definitief van geslacht.

1. Afspelen/pauzeren
2. Stoppen
3. Geluid aan/uit

De wedstrijd eindigde onbeslist

• Zuid-Kennemerland
• homoseksualiteit
• 
  

Hier is hij dan. Het video/foto verslag van AB radio. Ik ben hier zo trots op! Groetjes Merel

Vooroordelen?

Battle of the Genders: Het valt wel mee met die vooroordelen.

Battle of the Genders is een voetbalwedstrijd tussen trans-mannen en trans-vrouwen die op 8 april 2012 gespeeld gaat worden op het veld van de Koninklijke HFC in het kader van het Roze Jaar in Haarlem. Het doel is te laten zien dat het wel mee valt met de vooroordelen in de samenleving. Een positieve insteek dus. De slogan van de Haarlem Roze Stad is niet voor niets: “Vier de verschillen”.

Maar als ik een aankondiging van deze wedstrijd op het prikbord van een goede vriendin plaats, belt zij mij overspannen staat op en zegt:”Of ik dat voortaan uit mijn hoofd wil laten. Dat is geheim, dat is geweest!!! Ik heb nu vrienden die het niet weten, je weet toch hoe de mensen zijn.....””

Vijf jaar geleden was ook ik daar nog compleet van overtuigd. Als ik een sportpark van een voetbalclub op loop word ik uitgescholden, in elkaar geslagen en over het hek gegooid. Dat is een vooroordeel gebleken.

Toen ik voor het eerst het idee had om een voetbalwedstrijd tussen trans-mannen en trans-vrouwen te organiseren, zag ik mijn lijk al drijven. Waarschijnlijk zouden we door de kortzichtigheid

in de maatschappij gedwongen worden om deze wedstrijd op het vlooienveld van de Haarlemmer-Hout te spelen. Maar toen gebeurde er iets dat een einde maakte aan mijn vooroordelen.

De voetbalclubs vochten om het event te mogen hosten, de sponsoren tuimelde over ons heen. De maatschappij is er blijkbaar helemaal klaar voor. De trans-mannen en trans-vrouwen van Nederland staan echter nog niet te trappelen om te komen voetballen en als we een mailtje sturen naar belangenorganisaties krijgen we geen antwoord. Wat is hier aan de hand?

Is de achterban zo moeilijk te bereiken of gelooft men niet dat het kan?

Is het aangeleerde hulpeloosheid? Is men verslaafd aan de slachtofferrol? Nee toch?!?

Ik weet dat ik me nek uit steek. Maar voor iedereen die me niet wil of kan geloven is hier een filmpje dat opnam tijdens het HFC heren diner. (Werkt de link niet zoek dan met Merel Moistra en HFC)

Ja het zijn rakkertjes, die voetbal-jongens. Ze stellen je vragen. Maar niet om je te pesten, niet om je te beledigen. Men is onwetend en nieuwsgierig. Geen betere gelegenheid om rustig uit te leggen dat je als trans-man gewoon een man bent en als trans-vrouw gewoon een vrouw en dat je graag overeenkomstig wilt worden gezien en behandeld.

Misschien is het niet voor elke trans-man of trans-vrouw weggelegd om zo maar een sportpark op te lopen. Wel is het belangrijk dat we die 22 helden vinden. Want als het niet lukt, zouden mensen kunnen denken dat transseksuelen banger zijn van de maatschappij dan de maatschappij voor transseksuelen. Ja dat kan, maar vergeet niet dat als succesvolle trans-mannen en vrouwen in een relatie zitten de angst van de partner ook een struikelblok zou kunnen zijn.

Merel Moistra

(Merel Moistra is in het dagelijks leven cabaretière met een transseksuele achtergrond.

Op dit moment is haar voorstelling: Merel Moistra "speelt" Faalangst te zien in theaters in Nederland.)

De uitnodiging!

Koninklijke Ontvangst bij de HFC

Op Zaterdag 7 Januari waren wij te gast bij de Koninklijke HFC. Op die dag werd de wedstrijd tussen de hoofdmacht van de HFC en de oud internationals gespeeld. Het was het debuut van Edwin van de Sar als ex-international en het was voor ons de eerste keer dat Diana en ik samen naar de club gingen.

Wat een enthousiasme. En wat een ideeën weelde. Wat een heerlijke mannen allemaal! Vanaf nu kan ik me gewoon bezig gaan houden met waar ik goed ik ben. Want mijn lieve Trans-mannen en Trans-vrouwen. We hebben een club. We hebben een datum en we hebben een tijd. We spelen op 8 april om 14:00 op het hoofd-veld en we hebben toegang tot alle faciliteiten.

Mag ik van af deze plek alle trans-mensen geruststellen? Ja? Nou graag, en bij deze. Ik zat er bijna met tranen in mijn ogen. Alles waar ik bang voor ben geweest bleek een illusie.

Natuurlijk zijn er bekrompen mensen. Maar de meerderheid is het niet en wil zich graag ruimdenkend betonen. Maar dan moeten wij ze die kans wel gunnen, en niet de hele buitenwereld over een kam scheren. Want dan zijn we op onze beurt weer net zo bekrompen bezig.

Ja, je kunt gewoon over het terrein van een voetbal lopen zonder dat je uitgescholden wordt. Ja, natuurlijk, zeg ik nu. Maar toen ik voor het eerst het idee had heb ik daar wel aan getwijfeld. En als ik er aan twijfel dan doen anderen het ook.

Maar de manier waarop we ontvangen zijn door deze prachtige voetbalclub heeft al die twijfel bij mij weg geslagen. Werkelijk koninklijk.

Groetjes

Merel

Nooit een man geweest...

De Roze Stad Haarlem organiseert een voetbal wedstrijd tussen Trans-mannen en Trans-vrouwen. Deze wedstrijd wordt op 8 april gespeeld op het hoofd-veld van de Koninklijke HFC in Haarlem .

Nog nooit heeft de werkgroep die deze actie organiseert de term ex-man of ex-vrouw gebruikt en ze zal het ook nooit doen.

Toch verschijnen deze termen in de krant en op internet. Dit gebeurt natuurlijk niet omdat de redacteuren die deze termen gebruiken transgenders haten!! Het is gewoon onwetendheid. Maar we hebben het liever niet, en wil ik graag uitleggen waarom.

Ik stel me aan nieuw gezelschap niet voor als transseksueel. Een onvruchtbare vrouw zegt ook niet "hoi ik ben onvruchtbaar." Dit komt niet omdat ik me ervoor schaam een onvruchtbare vrouw te zijn...ook niet omdat ik bang ben voor wat de mensen van me denken als ze het zouden weten. Mensen mogen denken wat ze willen. Ik ben gewoon geen “transseksueel.” Dat is mijn identiteit niet. Ik ben een vrouw en dat is voor iedereen zichtbaar lijkt mij.

Daarnaast ben ik nooit man geweest. Ik ben een vrouw en dat ben ik sinds mijn geboorte. Dat mijn gender-identiteit bij mijn geboorte foutief is vastgesteld is niet mijn fout. Niet mijn juk. De schaamte is voor de vroedvrouwen die licht voorbarig hebben geroepen "het is een jongetje" terwijl ze dat niet met zekerheid konden vaststellen.

Je kunt aan een penis of een vagina namelijk niet zien of iemand een man of een vrouw is.

De gender-identiteit zit niet tussen je benen maar tussen je oren.

Met je hersenen interpreteer je wat tussen je benen zit. Niet omgekeerd.

Genetisch man zijn stelt ook niet zo veel voor. Er zijn vrouwen die genetisch man zijn.
Ik noemde dat vroeger Turner Syndroom (heeft niks met de sport te maken) maar nu
zeg ik (met dank aan Transman.nl) Androgeenongevoeligheidssyndroom. Geweldig scrabble-woord trouwens. Of moet ik Word-Feud woord zeggen? Ook reacties hierop zijn meer dan welkom.

Een genetische man heeft vaak een piemel. Ja dat klopt, maar een genetische man kan in het bezit zijn van vrouwen-hersenen met als een gevolg een vrouwelijke gender-identiteit en dan is het een vrouw.



Ik ben niet boos op mensen die het over ex-mannen en ex-vrouwen hebben. Maar ik hoop dat ze ook niet boos op mij zullen zijn als ik ze er op wijs dat deze woord keus incorrect is.

We zijn gewoon mannen en vrouwen, en we vinden het niet erg als u voor de duidelijkheid de term trans-man of trans-vrouw gebruikt. We schamen ons niet voor wat we zijn. We willen alleen maar niet uitgemaakt worden voor iets wat we gewoon NIET zijn en ook NOOIT zijn geweest.

Bedankt voor uw medewerking.

Merel Moistra