Battle of the Genders: Het valt wel
mee met die vooroordelen.
Battle of the Genders is een
voetbalwedstrijd tussen trans-mannen en trans-vrouwen die op 8 april
2012 gespeeld gaat worden op het veld van de Koninklijke HFC in het
kader van het Roze Jaar in Haarlem. Het doel is te laten zien dat het
wel mee valt met de vooroordelen in de samenleving. Een positieve
insteek dus. De slogan van de Haarlem Roze Stad is niet voor niets:
“Vier de verschillen”.
Maar als ik een aankondiging van deze
wedstrijd op het prikbord van een goede vriendin plaats, belt zij mij
overspannen staat op en zegt:”Of ik dat voortaan uit mijn hoofd wil
laten. Dat is geheim, dat is geweest!!! Ik heb nu vrienden die het
niet weten, je weet toch hoe de mensen zijn.....””
Vijf jaar geleden was ook ik daar nog
compleet van overtuigd. Als ik een sportpark van een voetbalclub op
loop word ik uitgescholden, in elkaar geslagen en over het hek
gegooid. Dat is een vooroordeel gebleken.
Toen ik voor het eerst het idee had om
een voetbalwedstrijd tussen trans-mannen en trans-vrouwen te
organiseren, zag ik mijn lijk al drijven. Waarschijnlijk zouden we
door de kortzichtigheid
in de maatschappij gedwongen worden om
deze wedstrijd op het vlooienveld van de Haarlemmer-Hout te spelen.
Maar toen gebeurde er iets dat een einde maakte aan mijn
vooroordelen.
De voetbalclubs vochten om het event te
mogen hosten, de sponsoren tuimelde over ons heen. De maatschappij is
er blijkbaar helemaal klaar voor. De trans-mannen en trans-vrouwen
van Nederland staan echter nog niet te trappelen om te komen
voetballen en als we een mailtje sturen naar belangenorganisaties
krijgen we geen antwoord. Wat is hier aan de hand?
Is de achterban zo moeilijk te bereiken
of gelooft men niet dat het kan?
Is het aangeleerde hulpeloosheid? Is
men verslaafd aan de slachtofferrol? Nee toch?!?
Ik weet dat ik me nek uit steek. Maar
voor iedereen die me niet wil of kan geloven is
hier een filmpje dat opnam tijdens het HFC heren diner. (Werkt de
link niet zoek dan met Merel Moistra en HFC)
Ja het zijn rakkertjes, die
voetbal-jongens. Ze stellen je vragen. Maar niet om je te pesten,
niet om je te beledigen. Men is onwetend en nieuwsgierig. Geen
betere gelegenheid om rustig uit te leggen dat je als trans-man
gewoon een man bent en als trans-vrouw gewoon een vrouw en dat je
graag overeenkomstig wilt worden gezien en behandeld.
Misschien is het niet voor elke
trans-man of trans-vrouw weggelegd om zo maar een sportpark op te
lopen. Wel is het belangrijk dat we die 22 helden vinden. Want als
het niet lukt, zouden mensen kunnen denken dat transseksuelen banger
zijn van de maatschappij dan de maatschappij voor transseksuelen. Ja
dat kan, maar vergeet niet dat als succesvolle trans-mannen en
vrouwen in een relatie zitten de angst van de partner ook een
struikelblok zou kunnen zijn.
Merel Moistra
(Merel Moistra is in het dagelijks
leven cabaretière met een transseksuele achtergrond.
Op dit moment is haar voorstelling:
Merel Moistra "speelt" Faalangst te zien in theaters
in Nederland.)
Je vraagt om een waarom. Dus geef ik je mijn antwoord.
BeantwoordenVerwijderenIk ben een open en out transvrouw. Iedereen die maar enigszins van betekenis is in mijn leven kent mijn achtergrond.
Toch heb ik in een paar jaar tijd heel veel verloren en een forse armoedeval doorgemaakt. Gewoon omdat het medisch tegenzat waardoor ik uitgeschakeld was voor lange tijd om daarna maatschappelijk uitgerangeerd te worden. Dat ik nog functioneer heeft te maken met keihard werken aan andere zaken dan het transvrouw zijn. Ik zet me met alles in voor een groep vluchtelingen.
De maatschappij is de laatste 10 jaar niet goed voor me geweest, integendeel. En ondanks dat ik open en out ben heb ik - net als veel anderen - geen behoefte om mijn transvrouw zijn te etaleren in die maatschappij en op een voetbalveld. Al helemaal niet zolang sportbonden nog niet fatsoenlijk omgaan met transgenders en zolang we nog in een land leven met een wet die mij discrimineert omdat ik transgender ben. Eerst onze grondrechten regelen en dan is er ruimte voor lol of balletjes trappen.
Ik heb een hekel aan mooi weer spelen en ik heb een hekel aan de suggestie die mensen soms wekken dat dit land zo tolerant en inclusief is (niet alleen naar transgenders). Want dat is dit land niet. Daarvan maak ik teveel en te vaak voorbeelden mee. Komt er natuurlijk ook nog bij dat ik voetbal niet leuk vind en er letterlijk geen bal van kan.
Je stelling 'het valt wel mee met die vooroordelen' onderschrijf ik niet. Op grond van ervaring.
Alice
Beste Alice,
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je antwoord. Bedankt dat je me hebt laten weten hoe jij er tegen aan kijkt. Ik kies een ander perspectief. Dat maakt jouw perspectief nog niet minderwaardig of onwaar. Jouw perspectief is valide en waardevol. Het is alleen niet het mijne. Ik geloof dat het een teken van beschaving is om verschillende visie naast elkaar te laten bestaan zonder dat het tot oorlog komt. Dus ik ga geen gevecht met je aan. Jij hebt gelijk. Ik heb ook gelijk. Het is maar net hoe je er tegen aan kijkt.
Ik denk bijvoorbeeld dat je moet gaan voetballen voor de grondrechten uit. Omdat je draagvlak moet creëren voor het realiseren van die doelstellingen en dat kan alleen door bewustzijn te vergroten en dat doe je door de zichtbaarheid te vergroten en dat kan met zo'n wedstrijd.
Strijden voor grondrechten kan dus op allerlei verschillende manieren. Jij doet het op jouw manier. Ik op de mijne. Ik veroordeel de manier waarop jij strijd niet. Ik hoop dat je respect op kunt brengen voor de mijne.